Tümleç: Yüklemi tümleyen ya da kuvvetlendiren kelimelere tümleç denir.
          Serpil kitabı yırttı. (Neyi yırttı? kitabı - tümleç)
Tümleç Çeşitleri: Dörde ayrılır:
          a. Düz Tümleç: (Nesne) Öznenin yaptığı eylemden dorudan doğruya etkilenir
          Ötede çocuk top oynuyor. (Kim oynuyor? çocuk - özne / Ne oynuyor? top - tümleç)
          b. Dolaylı Tümleç: (Nesne) Yüklemin anlamını yer, yön, kalma, çıkma, bakımından tamamlayan tümleçlerdir
          Annem eve gidiyor. (Nereye gidiyor? eve - d. tümleç)
          c. Zarf Tümleci: Yüklemin anlamını zaman, yer, durum bakımından tamamlayan kelimelerdir.
          Akşam oradan geçerek eve gittim. (oradan - zarf tümleci / eve - d. tümleç)
          d. Edat Tümleci: "ile, (-le), için" edatlarıyla birleşerek yüklemi tamamlayan söz öbekleridir.
          Özne ile yüklem arasındaki edat tümleçleri "ne, niçin, ile, kim, için" soruları getirilerek bulunur.
          Babamı görmek için iş yerine gittim. (kimi görmek için? babamı görmek için - edat)